1 year ago
16
“Nuk do të jenë të tjerët ata që do të më heqin zërin dhe do të më ndalojnë të them mendimin tim. Por nëse zëri i të tjerëve nuk e tregon realitetin tim, atëherë ai zë do të jem unë”.
Reperi Ghali, një ikonë e të rinjve italianë, në një intervistë për New York Times, kthehet pas në kohë, në fillimet e karrierës, për të rizbuluar kuptimin që e bëri atë që është sot; një reper i dashur në Itali dhe që ka sfiduar më shumë se një herë paragjykimet si “fëmijë emigrantësh”.
Origjina e tij është tuniziane: një aspekt që në media, kur Ghali ishte adoleshent, shkruhej gjithmonë me një konotacion negativ: “Kisha arritur deri në pikën që të më vinte turp për emrin dhe origjinën time”, thotë reperi në intervistës për kopertinën e New York Times.
E megjithatë, falë tij dhe një karriere të suksesshme që ka ndërtuar, situata ka ndryshuar: “Unë e doja botën e repit italian, por nuk ndjehesha i përfaqësuar, nuk po flisnin për mua, por e dija që në Itali, fëmijët e emigrantëve kishin filluar të ekzistonin, por askush nuk do ta tregonte historinë e tyre”.
Dhe kështu, vendosi që do të ishte zëdhënësi i një ‘galaktike” të tërë emigrantësh të rinj që nuk kishin asnjë lidhje me konotacionet negative që theksonin mediat italiane.
Një përfaqësim që krijoi fillimisht zemërim tek ai, por me kalimin e kohës u bë një forcë shtytëse në ecurinë e karrierës:
“Tashmë isha penalizuar për të qenë arab, duhej të më pëlqente. Nuk doja të më pranonin vetëm “fëmijët që rrinë në rrugë”, “fëmijët e emigrantëve” (siç etiketohen shpesh atje), doja të më pranonin familjet italiane, doja që ata të më njihnin si artist kombëtar”, huazon nga teksti i një këngë të tij.
Dhe dalëngadalë suksesi, ka ardhur falë një pune të palodhur dhe shumë këmbëngulje.
Top Channel
English (US) ·